شهروند ـ آرش عزیزی: محمود یادگاری، کسب و کاردارِ ایرانی ـ کانادایی مقیم تورنتو که به صادرات مواد ممنوع هسته‌ای به ایران متهم شده بود توسط دادگاه به چهار سال زندان محکوم شد.
به گزارش تورنتو استار، قاضی کتی موچا در جلسه روز پنجشنبه هفته‌ی گذشته دادگاه گفت یادگاری “از حرص، کور شده بود” و مستقیماً قصد کمک به برنامه هسته‌ای ایران را نداشت، اما اعمالش می‌توانست مخاطرات بزرگی برای جامعه جهانی ایجاد کند.
با احتساب زمانی که او در حبس بوده، حالا باید تنها یک سال و هشت ماه دیگر در زندان باشد.
این مهاجر متولد ایران در ۶ جولای اولین فردی شد که “قانون سازمان ملل” در زمینه مقررات ضدهسته‌‌ای را شکسته است. دادگاه استانی در ضمن او را در هشت مورد دیگر تحت قانون جزایی، قانون گمرک، قانون جواز صادرات و واردات و قانون امنیت و کنترل هسته‌ای مقصر تشخیص داد.
یادگاری که قبلا راننده کامیون بوده و از خانه‌ی بزرگش در نورت یورک کسب و کار صادراتی یک نفره اداره می‌کرد تا این‌که در ۱۶ آپریل سال قبل توسط افسران پلیس فدرال دستگیر شد. یک ماه پیش از آن او تلاش کرده بود دو فقره از ۱۰ دستگاه فشاری که به قیمت عددی ۱۱۰۹ دلار از سترا سیستمزِ ماساچوست خریده بود از طریق دوبی به ایران بفرستد. این دستگاه‌ها فشار را به سیگنال‌های برقی برای کامپیوتر تبدیل می‌کنند و استفاده‌های بسیاری دارند، اما در ضمن می‌توانند برای غنی کردن اورانیوم و ساختن سلاح هسته‌ای مورد استفاده قرار بگیرند.
دادستان فدرال، بردلی ریتز، صبح پنجشنبه از قاضی خواست برای این‌که نمونه یادگاری درسی برای همگان شود علاوه بر ۱۵ و نیم ماهی که تا کنون در حبس گذرانده او را به چهار سال زندان دیگر هم محکوم کند. ریتز از موچا خواست توجه کند که این دستگاه‌های فشار قرار بوده مستقیماً به دست برنامه غنی‌سازی اورانیوم در ایران برسند. ریتز گفت اگر یادگاری می‌خواست این دستگاه‌ها را قانونا صادر کند می‌توانست برای دریافت جواز اقدام کند، اما این کار را نکرد. دادستان البته با یادگاری موافق بود که این عملیاتی خیلی پیشرفته نبوده است. او گفت:”این جنایت نیازی به پیشرفتگی نداشت. سفارش دادن دستگاه فشار خیلی فرقی با سفارش دادن پیتزا ندارد.”
اما فرانک آداریو، وکیل یادگاری، خواستار این شد که تنها یک روز دیگر زندان برای موکل‌اش در نظر گرفته شود. او گفت هیچ شواهدی در دست نیست که دستگاه‌های مذکور قرار بوده به برنامه هسته‌ای ایران برسند. آداریو در ضمن اشاره کرد که یادگاری تا همین حالا هم به اندازه کافی بهای گزافی پرداخته است: خانه‌اش را از دست داده، همسرش به ایران نقل مکان کرده و پسر یک‌ساله‌ی او را هم با خود برده. در ضمن هیچ مدرکی نیست که نشان دهد او قبلا در هر گونه صادرات نقش داشته. وکیل متهم گفت:”نه تنها او برای اولین بار قانون‌شکنی کرده، اصلا برای اولین بار صادرات کرده.”
پس از اعلام نتیجه توسط قاضی، آداریو گفت که موکلش به هیچ وجه از این “مجازات سنگین” راضی نیست و احتمال دارد تقاضای تجدیدنظر کند، اما دادستان گفت با این مجازات که پیامی قوی و مناسب را نشان می‌دهد موافق است.
