سودویند در بیست و هفتمین اجلاس شورای حقوق بشرجمهوری اسلامی را محکوم کرد

نسبت به پاک شدن رنج قربانیان، از حافظه تاریخی خود مقاومت می کنیم

بیست و شش سال از کشتار دهه شصت می گذرد؛ جنایتی که آمران و عاملان آن کوشیدند پنهان بماند و کسی از فاجعه ی رفته بر سر یک کشور در آن برهه آگاه نشود، اما همان طور که تکه پیراهن به خون خفته ای در خاوران از خاک بیرون ماند تا راز این جنایت آشکار شود، به همت و پایداری و استقامت مادران و خانواده های جانباختگان که از تهدید و ارعاب و سرکوب نیروهای حکومتی جمهوری اسلامی نهراسیدند، و با حضور در خاوران، مزار جمعی عزیزانشان، و گردهمایی و سخن گفتن از فاجعه، این راز آشکار و در حافظه ی جمعی ایرانیان در گوشه و کنار جهان ثبت شد. امروزه کمتر کسی است که نداند بر کشورمان در دهه ی شصت چه رفته است.

حالا دیگر پژواک صدای اعتراض و حق خواهی مادران و خانواده های این به خون خفتگان نه تنها در سراسر ایران، که به همت تلاش کوشندگان سیاسی اجتماعی و نهادها و تشکل های سیاسی اجتماعی ایرانی خارج از کشور در دنیا انعکاس یافته است. دیگر تقریبا هیچ نهاد حقوق بشری نیست که از این جنایت هولناک بی خبر مانده باشد و این همه به همت همکاری ها و کوشش های ایرانیان خارج از کشور و نیروهای اپوزیسیون است که جمهوری اسلامی سال ها می کوشید به ضرب زر و زور آنها را بی عمل، بی فایده و منفعل نشان دهد و معرفی کند. از جمله ی این کوشش ها تشکیل دادگاه ایران تریبونال است، که shookoofeh-sakhi-Hسال گذشته در ابعادی جهانی برگزار شد و رأی به محکومیت جمهوری اسلامی داده شد و این کشتار جنایت علیه بشریت شناخته شد.

یکی دیگر از موفقیت های ایرانیان ساکن کانادا که در سایه تلاش جمعی از کوشندگان حقوق بشری و سیاسی میسر شد، این که توانستند کشتار تابستان ۱۳۶۷ را در قالب لایحه ای که توسط حزب نیودمکرات به مجلس رفت و با اکثریت آرا از سوی هر سه حزب این کشتار را به عنوان جنایت علیه بشریت شناخته شد، به ثبت رسانند و در پی آن روز اول سپتامبر به عنوان روز همبستگی با زندانیان سیاسی در ایران در تقویم سیاسی کانادا ثبت شد.

و حالا خبر آمده است که سازمان غیر دولتی سودویند، در جریان بیست و هفتمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، در پیوند با دادگاه ایران تریبونال اعلام موضع کرده است. خبر این نشست مهم را به نقل از سایت سودویند در زیر بخوانید:

روز سه شنبه ۱۷ شهریور ۱۳۹۳، سازمان غیر دولتی سودویند، در جریان بیست و هفتمین اجلاس شوراى حقوق بشر سازمان ملل متحد، در پنل بحث پیرامون “آموزش تاریخ و روندهای یادآوری”، موضع گیری کرد.

شکوفه سخی، دکترای حقوق سیاسی، زندانی سیاسی دهه ۶۰ (۱۹۸۲-۱۹۹۰)، یکی از شاهدان دادگاه ایران تریبونال، مدیر اجرایی بنیاد دادگاه ایران (۲۰۱۴-۲۰۱۳)، سخنران دوم این نشست با موضوع “گزارشگر ویژه و محدودیت های عملی او”، بود.

او در این سخنرانی با تشریح نحوه بازداشت خودش و برخی از اعضای خانواده اش در دهه ۶۰، تنها به عنوان یک مثال، و در ادامه با تاکید بر مشاهدات عینی، نسبت به وضعیت فجیع زندانیان دهه ۶۰ در جمهوری اسلامی ایران، شهادت داد.

شکوفه سخی در ادامه با شرح برخی از محدودیتهای دادگاه ایران تریبونال، و انتقاد از عدم توجه گزارشگران ویژه حقوق بشر به گزارشهای مختص به “حقیقت و عدالت” و تضمین عدم تکرار جنایات؛ وجود و فعالیت این دادگاه مردمی (ایران تریبونال) را مهم و با اهمیت خواند.

ترجمه و متن سخنرانی دکتر شکوفه سخی، که به نمایندگى از سازمان غیر دولتى “سودویند” و به انگلیسى ایراد شده، به شرح زیر است:

من شکوفه سخی هستم و هشت سال را از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۹ به عنوان زندانی سیاسی در زندان‌ها گذرانده‌ام.

۲۷ سال پیش در همین ماه شهریور، دست‌کم ۵ هزار زندانی پشت درهای بسته، بدون هرگونه روند قضایی و اطلاع خانواده‌هایشان و حتی بدون این‌که خودشان نیز بدانند که به مرگ محکوم شده‌اند، قتل‌عام شدند.

ده‌ها تن از هم‌بندان من نیز در میان آنان بودند. اجساد آنان مخفیانه به بیرون زندان منتقل شده و در گورهای دسته‌جمعی و مخفی دفن شد.

خاوران یکی از این گورستان‌هاست. در طول ۲۷ سال گذشته، خانواده‌های آنان تلاش کرده‌اند با تجمع در این گورستان در این روزها یاد آنان را گرامی بدارند.

در تمامی این‌ سال‌ها نیروهای دولتی ایران به آنان یورش برده‌اند. بسیاری از مادران آنان دیگر در میان ما نیستند، با این حال ما و خانواده‌های آنان در مقابل پاک شدن رنج آنان از حافظه‌ی تاریخی خود مقاومت می‌کنیم.

سخنرانی کامل شکوفه سخی، زندانی سیاسی دهه ۶۰ (۱۹۸۲-۱۹۹۰)، یکی از شاهدین دادگاه ایران تریبونال، را از ویدئوی زیر که به فارسی صداگذاری شده، دنبال کنید:

http://youtu.be/o0syPY0KH3g

panel

سخنرانی های دیگر این پنل شامل:

مهدی معمارپوری با موضوع “دادخواهی کلام مشترک شاهدان دهه خونین ۶۰”

رویا غیاثی با موضوع “پیام دادخواهی مادر یک جانباخته دهه ۶۰”

سر جفری نایس با موضوع “گزارشگر ویژه و محدودیت های عملی او”

حمید صبی با موضوع “گزارشی از فعالیتهای دادگاه مردمی ایران تریبونال”

را در سایت سودویند ببینید:

http://www.iranhrc.org/?lan=fa&p=1367