لون هفتوان

 لوون هفتوان نامی آشنا برای  عموم علاقمندان به سینما و تئاتر در جامعه ایرانی شهر تورنتوست. با لوون اولین بار حدود ده سال پیش در تورنتو آشنا شدم. آن موقع ها نیز اگرچه چاق و سنگین بود اما سبک وزن تر از حالا بود. دوستانی که او را در فیلم کوچه های عشق (۱۳۶۹) دیده اند متوجه تغییر فیزیکی او تا به امروز هستند. با وجودی که هیچگاه فرصتی دست نداده بود که  بازی او را در تئاتر ببینم، اما با توجه به فیزیک و چهره خاصی که داشت او را در نقش های خیالی فیلم های خیالی ام  قرار می دادم. باور داشتم که اگر فرصتی دست دهد بازیگری توانا در سینما خواهد شد. سالها از آن دوران گذشت. لوون در نمایشنامه ای به نام “ناموس پرستان” در تورنتو بازی کرد و باز هم موفق به تماشای بازی او نشدم تا این که اواخرسال گذشته  فیلم پرویز به تهیه کنندگی سعید آرمند را در یک نمایش خصوصی به همراه خود لوون و چند تن از دوستان اهل سینما در تورنتو دیدم. یک فیلم آبرومند در سینمای شلخته ی امروز ایران و اثری قابل توجه در آشفته بازار تولید فیلم های اندیشمند.

 

اما آنچه  بار فیلم را به دوش می کشد و شخصیت اصلی فیلم را باورپذیرتر می سازد بازی روان و آگاهانه لوون هفتوان است. یک انتخاب که به گفته فیلمساز در ابتدا با تردید همراه بوده، اما با پایان گرفتن فیلم به یقین در درستی این انتخاب منجر می شود.

با دیدن فیلم پرویز و بازی خوب و هنرمندانه لوون از اینکه درباره توانایی هایش درست فکر کرده بودم خوشحال شدم.  گمان داشتم که این اولین نقش اصلی سینمایی لوون در مقام بازیگر است اما او گفت که قبل از“پرویز“همان سال یعنی ۱۳۹۱ در فیلم لرزاننده چربی کار محمد شیروانی نیز نقش اول را به عهده داشته که به دلایلی پس از فیلم پرویز آماده نمایش شده است.

چند ماهی گذشت و لوون به همراه دو فیلمش در چند فستیوال معتبر چون روتردام و سن سباستین  شرکت کرد و در فستیوال فجر تهران نیز حضور داشت که در نقدها و مطالب سینمایی از او به عنوان یک چهره جدید و متفاوت در سینمای ایران یاد کردند. با بازگشت لوون به تورنتو فرصتی دست داد تا فیلم لرزاننده چربی را هم ببینم.

لوون در پرویز نقش پیر پسری را بازی می کند که همراه پدرش و با حمایت های او زندگی را در آستانه پنجاه سالگی می گذراند و بر اثر یک ماجرا به یک عصیانگر در اجتماع خویش تبدیل می شود.

اما در لرزاننده چربی نقش پدری را به عهده دارد که به همراه پسر زیبارویش از زنان اخاذی می کنند. دو نقش عمده که در دومی یک سر و گردن بالاتر از خود فیلم قرار دارد. حاصل اینکه ماهنامه معتبر “فیلم” نیز در یک رای گیری از ۴۴ منتقد و نویسنده سینمایی لوون هفتوان را با هشت امتیاز به عنوان بازیگر منتخب سی و یکمین جشنواره فجر برای فیلم پرویز (۱۳۹۲)  انتخاب کرد.

صابر ابر، مهران احمدی و شهاب حسینی با امتیازات کمتری به ترتیب پس از لوون قرار گرفتند. در این مطلب قصد ندارم که به نقد دو فیلم پرویز و لرزاننده چربی بپردازم چرا که در آینده و با نمایش عمومی آن به این مجال خواهم پرداخت. این یادداشت ها به نوعی ادای دین به هنرمندی ایرانی ست که طی بیش از ۱۹سال اقامت در خارج از میهنش با وجود مشکلات و موانع گوناگون بر سر راه هنرمندان مهاجر با عشق به هنر تئاتر از نوشتن و کارگردانی کردن دست برنداشته و امروز نیز می رود تا بیش از پیش در کنار تئاتر در عالم سینما فعالیت های قابل توجهی داشته باشد.

لوون در دورانی وارد عرصه بازیگری در سینمای ایران شده که نقش های اصلی فیلم ها عمدتا در دست بازیگران خوشچهره با چشم های رنگی و اندام باریک است و بازیگری با هیبت و شکل و شمایل او در فیلم های درام اجتماعی به سختی انتخاب می شود. دیدن لوون سنگین وزن با آن فیزیک خاصش در سینما و مطرح شدنش در محافل سینمایی می تواند تصویر دیگری از معیارهای انتخاب بازیگران نقش اول را در سینمای امروز ایران ارائه دهد.

 

زندگی نامه

لوون خانکلدیان هفتوان  ۶ فروردین ۱۳۴۵ در خانواده ای ارمنی در محله حشمتیه به دنیا آمد. دوران ابتدایی و راهنمایی را در مدرسه ساهاکیان و متوسطه را در دبیرستان فیروز بهرام گذراند. سال ۱۳۶۳ در رشته هنرهای  نمایشی دانشگاه تهران پذیرفته شد و  در سال ۱۳۶۹ نمایش اسب  نوشته محمد چرمشیر را به عنوان پایان نامه خود در رشته بازیگری و کارگردانی به اجرا درآورد.

سال ۱۳۷۰ به مسکو رفت و فوق لیسانس خود را در رشته کارگردانی تئاتر از آکادمی هنرهای نمایشی روسیه دریافت کرد. در سال ۱۳۷۴ به کانادا مهاجرت کرد و با تأسیس کمپانی تولیدات هنری”لماز” و گروه تئاتری”ریرا” در شهر تورنتو تا به امروز نمایشنامه های متعددی را  کارگردانی و اجرا کرده و به عنوان بازیگر نیز علاوه بر ایفای نقش در نمایشنامه هایی چون”ماجرای ناموس پرستان” کار وحید رهبانی  در برخی از آثار سینمایی نیز حضور داشته است. لوون در تابستان ۱۳۸۹ پس از ۱۹ سال دوری از وطن به  ایران رفت و در آنجا نیز به عنوان کارشناس تئاتر همکاری هایی با جشنواره بین المللی تئاتر فجر در زمینه داوری و انتخاب نمایشنامه های ایرانی و غیر ایرانی را آغاز کرده و به توصیه دوستانی چون صادق صفایی و جعفر پناهی در دو فیلم سینمایی شرکت کرد. لوون معتقد است که با وجود بازی در دو فیلم اخیر هنوز تصمیم جدی برای ادامه بازیگری نداشته و در حال حاضر نیز سرگرم  آماده سازی دو پروژه تئاتری به زبان های ارمنی و انگلیسی در کانادا می باشد.

 

فعالیت های عمده هنری

 

بازیگری در سینما :

درکوچه های عشق(خسرو سینایی)، مجموعه کلاه قرمزی در فرنگ، سروصدای تاریک (بهروز افخمی)، پرویز (مجید برزگر)، لرزاننده چربی (محمد شیروانی)

کارگردانی تئاتر:

«آهای کی اونجاست؟» (ویلیام سارویان)، «عاشق» (هارولد پینتر)، « دارم خواب می‌بینم. نمی‌بینم؟» (لوئیجی پیراندلو)، «مرغ دریایی» (آنتوان چخوف)، «شاید رویا» (لوئیجی پیراندلو)، و «یکشنبه» (هاراچ تارونیان).

* عارف محمدی فارغ التحصیل ادبیات فارسی و سینما از ایران و مددکاری اجتماعی از کالج جورج براون در کانادا است. به عنوان منقد فیلم با شهروند و رادیو زمانه همکاری داشته و مدت ده سال است که برنامه تلویزیونی فیلم و سینما را تهیه و اجرا می کند. مستندسازی از دیگر فعالیت های او در زمینه سینماست.

Arefcinema@yahoo.com

www.newwaveartistic.com