سعید سلطانپور

گفت وگو با کیت فورد، اولین معاون سیاه پوست پلیس تورنتو

اداره پلیس تورنتو در سال ۱۸۳۴ تاسیس شده است. رئیس پلیس فعلی ویلیام بلر پنج معاون دارد. یکی از این معاونان، کیت فورت* است که اولین سیاه پوستی ست که به یکی از بالاترین رده ها ی پلیس در تورنتو و کانادا رسیده است. فورد در سال ۲۰۰۵ بعد از انتصاب بلر، به عنوان رئیس بخش پرسنلی و هماهنگی با کامیونیتی ها منصوب شد.

فورد دو پسر و یک دخترش نیز در تشکیلات پلیس تورنتو با وی همکار هستند.

از آنجا که فورد بعد از ۳۸ سال خدمت در آخر ماه اگوست ۲۰۱۰، بازنشسته خواهد شد، روز چهارشنبه ۱۸ آگوست به اتفاق ژیلا پورحاجیان و خلف نعیمی  (عکاس و فیلم بردار) در ساختمان مرکزی پلیس تورنتو در شماره ۴۰ کالج مصاحبه ای با او انجام دادیم.    

 

با تشکر از وقتی که به ما اختصاص دادید، شما تجارب و خاطره های زیادی در دوران پلیسی خود دارید، آیا قصد دارید آنها را به صورت کتابی بنویسید؟

ـ بله، خاطرات زیادی هست ولی تا این لحظه که با شما هستم، قصد کتاب نوشتن ندارم.

 

تجارب شما، می تواند به اقلیت های قومی و رنگین پوست ها کمک کند؟

ـ من در سال های گذشته، در تشکیلات تجارب خودم را در مورد کامیونیتی ها منتقل کرده ام و در سال های اخیر هم مسئول هماهنگی با کامیونیتی ها بوده ام.

 

آیا روزی را که استخدام شدید به یاد دارید؟

ـ انگار همین دیروز بود. با غرور و اعتماد از اینکه وارد نیروی پلیس خواهم شد و چهره شهر را تغییر خواهم داد و ریشه مجرمان را قطع خواهم کرد، اما بعد از چندی متوجه شدم که نمی توانی کاملا در این زمینه موفق شوی ولی می توانی تغییراتی بدهی.

 

چه روزی بود؟

ـ۲۱ اپریل ۱۹۷۲

 

با تجربه ای که الان دارید، آیا روز ۲۱ اپریل ۷۲ حاضر بودید دوباره پلیس بشوید؟

ـ حتما.

 

وقتی وارد پلیس شدید، با توجه به اینکه پلیس یک تشکیلات  “سفید پوست” بود، به عنوان یک پلیس سیاه، چه مشکلاتی در سرراه خود داشتید؟ هر چند الان هم تشکیلات پلیس همچنان در کنترل “سفید ها”ست.

ـ موانع بسیار زیادی بر سرراه من بود. از منظر رنگین پوست ها و “زنان” که همچنان موانع زیادی در سر راه هست ولی سعی کرده ایم که تغییراتی ایجاد کنیم.  در سازمانی وارد شدم که کاملا در کنترل سفیدها بود. به نظر من کنترل (تشکیلات) پلیس، کنترل قدرت هم هست. بنابر این کار راحتی نبود. هر کس در رأس این سازمان باشد، به طور طبیعی می خواهد که این کنترل را داشته باشد.

در ۳۸ سال گذشته، تغییرات زیادی در این سازمان دیده ام. الان پلیس تورنتو، پلیس راهبردی در سراسر جهان است.  تورنتو یکی از متنوع ترین شهرهای جهان از منظر قومیت ها محسوب می شود.

الان من به عنوان معاون رئیس پلیس تورنتو با شما صحبت می کنم  که خودش، نشانه ی تغییرات مثبت است. دو تن از ۵ معاون رئیس، رنگین پوست هستند. هیچ وقت فکر نمی کردم در طول خدمتم در اداره پلیس، حتی یک معاون رنگین پوست ببینم. حالا دو نفر هستیم.

اگر نگاهی به سابقه “قومی” و “جنسیتی” بیندازید می بینید که قومیت ها و زنان زیادی وارد نیرو شده اند.

بعضی ها فکر می کنند این تغییرات به حد کافی سریع نبوده است ولی این تغییرات صورت گرفته و در حال تغییرات بیشتر هستیم.

 

با تجربه ای که از خود و تشکیلات دارید، فکر می کنید کی تورنتو دارای رئیس پلیس رنگین پوست خواهد شد؟   

ـ سئوال خیلی خوبی بود.  من دقیقاً نمی توانم آن زمان را مشخص کنم، اما می توانم بگویم که آن روز فرا خواهد رسید.

 

به عنوان یک افسر پلیس، سعی زیادی کرده اید که به کامیونیتی های سیاه پوستان نزدیک شوید، ولی هنوز پلیس مشکل جدی عدم اعتماد در کامیونیتی هایی مانند منطقه ی “جین و فینچ” دارد. آیا آنها شما را از “خودشان” می دانند؟

ـ من به همه کامیونیتی ها به یک اندازه رسیده ام. در کامیونیتی سیاه پوستان، مرا از خودشان می دانند، ولی بعضی وقتها، سیاه پوستها، افسران پلیس را غریبه می دانند. آنها  “رنگ”  نمی بینند. آنها یونیفرم را می بینند. البته باید تلاش زیادی بشود. من در فعالیت های کامیونیتی ها شرکت می کنم. با گفت وگو و نشست با آنان می توان مسایل را حل کرد. این حق همه کامیونیتی ها هست که امن باشند. تنها با همکاری دوجانبه است که  این ایمنی بیشتر می شود.

 

ارماند لابارج، رئیس پلیس یورک آخر ماه اکتبر بازنشسته می شود. به من گفت، جدا شدن از نیرو برایش آسان نیست و دلش برای کارش و پلیس تنگ خواهد شد. او می گفت که زندگی فصل های مختلفی دارد و بازنشستگی هم فصل جدیدی در زندگی است. خوب، احساس شما بعد از ۳۸ سال کار کردن در پلیس، چیست؟

ـ اول از همه باید بگویم که جای خالی آرماند لابارج را حس خواهیم کرد. وی زحمت زیادی برای پلیس یورک و انتاریو کشیده است تا چهره آن را تغییر دهد. اما در مورد خودم باید بگویم نمی توانی مدت ۳۸ سال در یک جا کارکنی و یک دفعه بروی. دلت برای آنها تنگ می شود، اما طی چند سال گذشته  می دانستم در پایان قرارداد ۵ ساله ام، آن را تمدید نخواهم کرد. یعنی آمادگی جدا شدن را دارم.

راستش خیلی آسان نیست از کاری که به تو رضایت می داده و جزو مهم زندگی ات بوده، یک دفعه جدا بشوی و این روز برای من آخر آگوست است که با آن کنار خواهم آمد.

 

اجازه بدهید یک سئوال شخصی تر بکنم. آیا حقوق بازنشستگی شما کافی ست که دیگر مجبور نشوید برای گذران زندگی، کار دیگری برای خود دست و پا کنید؟

ـ سئوال بسیار خوبی ست. من در این مدت با برنامه ریزی درست پس انداز کافی دارم. می توانم با پول بازنشستگی زندگی کنم . البته آدم قانعی هم هستم و در هرشرایطی می توانم خودم را وفق بدهم. 

 

فکر کردم برخی از پلیس ها  که کارهای خلاف می کنند، شاید به فکر تأمین آینده خود هستند. نظر شما چیست؟

ـ من اینجوری فکر نمی کنم. در هر نهادی آدمهای فاسد وجود دارند. پلیس های بد هم در پلیس تورنتو هست ولی رئیس پلیس خیلی قاطع و مدام با سیستم نظارتی که درست کرده ایم، آنها را شناسائی و با آنها برخورد می کند. می شود گفت که کامل نیستیم، ولی در مسیر درستی حرکت می کنیم.

 

نزدیک به دو دهه است که در تورنتو زندگی می کنم،  و آن را شهر امنی می دانم، ولی وقتی با مردم، از جمله کامیونیتی ایرانی ـ کانادایی حرف می زنم، آنها را نگران ایمنی شهر می بینم.  نظر شما چیست؟

ـ تورنتو یکی از امن ترین شهرهای آمریکای شمالی ست. ۲۴ ساعت در شبانه روز و ۷ روز هفته شما می توانی در هر نقطه شهر قدم بزنی. میلیون ها نفر در کارناوال “کاریبانا” هر ساله شرکت می کنند. برای آنها و توریست های دیگر، ایمنی شهر خیلی مهم است که به آن تاکید می کنند. اگر کسی فقط به تیترهای روزنامه ها توجه کند می تواند چنین برداشتی را داشته باشد. این شهر ۵/۲ میلیون نفر جمعیت دارد. نیروی پلیس ما بسیار عالی است. شهر بسیار خوبی داریم، زیرا مردمان خوبی داریم. مردم از سراسر دنیا به تورنتو می آیند تا از نزدیک تجربه همزیستی مسالمت آمیز قومیت ها  در امنیت را تجربه کنند.

 

چه توصیه ای به کامیونیتی ایرانی کانادایی دارید؟

ـ این پلیس شماست، با آن همکاری کنید. بسیاری از مهاجران از کشورهایی می آیند که پلیس خشنی دارد و تجربه بدی از پلیس دارند در حالیکه پلیس تورنتو،  متفاوت است. همانطور که شما به عنوان رسانه به اینجا آمده اید تا من با کامیونیتی شما گفتگو کنم، به عنوان یک شهروند یک کشور همه ما منجمله کامیونیتی شما وظیفه ای داریم که باید انجام بدهیم. به ما بپیوندید به عنوان عضو رسمی و یا داوطلب.

 

دولت فدرال قصد دارد مدت محکومیت ها و بخصوص نوجوانان را سنگین تر کند که هزینه های سنگینی را بر مردم خواهد داشت. به عنوان یک پلیس با تجربه فکر می کنید هزینه برای زندان ها بهتر است یا هزینه برای پیشگیری از جرم؟

ـ من نمی خواهم وارد سیاست شوم، ولی این را می گویم سیاست هیچ دولتی نباید بنا بر ساخت زندان های بیشتر باشد. پول باید برای برنامه های پیشگیرانه هزینه شود.

 

در دموکراسی ها، مرز بسیار ظریفی بین حقوق فردی و پلیس و قانون وجود دارد. به درستی، جمع آوری اطلاعات بر اساس نژاد و قومیت ها غیر قانونی ست، ولی در این رابطه سئوالی پیش می آید و آن اینکه در کامیونیتی ما هم مانند دیگر کامیونیتی ها  جوانان با قانون و پلیس مشکل دارند، ولی به دلیل عدم جمع آوری اطلاعات امکان کمک به آنها برای ما نیست. مگر اینکه خود فرد تقاضای کمک بکند.

ـ من صددرصد با شما موافق هستم. اگر شما بخواهید به افراد کمک کنید  باید به درستی موضوع را بشناسید. باید سیاست درستی برای این کار داشت. ندانستن زبان و قومیت کمکی به ما نمی کند.

 

کانادا کشوری ست که مواد مخدر آن از آمریکا و آمریکای جنوبی و آسیا وارد می شود. قربانیان موادمخدر، مخصوصا جوانان ما نیاز به کمک دارند، زیرا آینده کانادا و کامیونیتی ها هستند. شما چه راه حلی دارید؟

ـ این حوزه پلیس فدرال (ار.سی. ام .پی) است که من نمی خواهم در آن دخالت کنم. کامیونیتی می تواند کارهای زیادی انجام بدهد. بهترین شیوه  از طریق سیاستمداران است. می توانند از آنها بخواهند که قوانین بهتری را برای مبارزه با مواد مخدر و مبارزه با اعتیاد، وضع کنند.

 

با تشکر از شما و آرزوی موفقیت در سالهای بازنشستگی تان.

ـ منهم تشکر می کنم. این وظیفه ما هست که برای همه کامیونیتی ها در دسترس باشیم. ما پلیس های اقلیت استخدام می کنیم. اگر کسی از کامیونیتی شما علاقه مند است با تلفن ۴۱۶۸۰۸۷۱۵۰ تماس بگیرند. من از زنان ایرانی تقاضا می کنم که به اداره پلیس بیپوندند، ما به آنها نیاز داریم.

 

*Toronto Deputy Police Chief Keith Forde

فیلم این مصاحبه را می توانید در لینک زیر مشاهده کنید.

www.youtube.com/glassceilingtv